Στα 75 της χρόνια, η Τζέιν Σέινερ, η οποία επέζησε από καρκίνο, έλαβε ένα δώρο που της άλλαξε τη ζωή από τον σπιτονοικοκύρη της, Τζον Πέρετ. Για δεκαετίες, η Τζέιν ζούσε με το άγχος της πιθανής απώλειας του διαμερίσματός της, ανησυχίες που εντείνονταν από την εύθραυστη υγεία της. Είχε επίσης ακούσει τον Πέρετ να αναφέρει ότι άφησε τα ακίνητά του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, κάτι που την έκανε να φοβάται ότι τελικά θα έπρεπε να μετακομίσει.
Παρά τις ανησυχίες αυτές, η Τζέιν αντιμετώπιζε το διαμέρισμά της σαν να ήταν πραγματικά δικό της. Πλήρωνε πάντα το ενοίκιο στην ώρα του, φρόντιζε το σπίτι επιμελώς και μάλιστα φρόντιζε έναν όμορφο κήπο στην πίσω αυλή. Σε αντίθεση με άλλους ενοικιαστές, των οποίων τα σπίτια διαχειρίζονταν μεσίτες, ο Πέρετ επέβλεπε προσωπικά το διαμέρισμα της Τζέιν – μια αντανάκλαση της εμπιστοσύνης και του σεβασμού που της έτρεφε κατά τη διάρκεια των είκοσι ετών που έζησε εκεί.
Με την πάροδο του χρόνου, η σχέση τους ξεπέρασε τα όρια του ιδιοκτήτη και του ενοικιαστή. Η Τζέιν επισκεπτόταν τακτικά τον Πέρετ στο γηροκομείο του, προσφέροντας του τη συντροφιά που αγαπούσε. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης με τον δικηγόρο του παρόντα, ο Πέρετ ρώτησε το πλήρες όνομα της Τζέιν και ανακοίνωσε ότι σκόπευε να της αφήσει το διαμέρισμα – μια αποκάλυψη που θα μεταμόρφωνε τη ζωή της για πάντα.
Όταν ο Πέρετ πέθανε στα 86 του χρόνια, η Τζέιν ανακάλυψε το πλήρες μέγεθος της γενναιοδωρίας του. Ένας μετριόφρων άνθρωπος, παρά την επιτυχία του ως φαρμακοποιός και επενδυτής ακινήτων, είχε δημιουργήσει αθόρυβα μια περιουσία. Δώρισε 18,6 εκατομμύρια δολάρια στο νεφρολογικό τμήμα του Βασιλικού Νοσοκομείου της Μελβούρνης – η μεγαλύτερη δωρεά στην ιστορία του – άφησε ακίνητο σε έναν άλλο ενοικιαστή και μάλιστα έδωσε χρήματα στον επί χρόνια μάστορά του.
Για την Τζέιν, η κληρονομιά του διαμερίσματος δεν σήμαινε απλώς ότι είχε στην κατοχή της ένα σπίτι. Της έδωσε την ελευθερία να συνταξιοδοτηθεί στα 74, την ασφάλεια του να μην φοβάται ποτέ την έξωση και μια διαρκή υπενθύμιση μιας φιλίας που χτίστηκε πάνω στον αμοιβαίο σεβασμό και την καλοσύνη. Η ιστορία της αποτελεί μια συγκινητική απόδειξη του πώς η συμπόνια και η αφοσίωση μπορούν να δημιουργήσουν εξαιρετικές αλλαγές στη ζωή μας.
